وسط حیاط مسجد مقداری خاک ریخته شده بودودر کتابخانه باز بود . نگاهی به داخل کتابخانه انداختم.

حاج شیر علی گودالی حفر کرده بود اصلا متوجه من نبود.

سلام حاجی خسته نباشی.

"سلام علیکم و رحمه ا..."

گودال درست شبیه یک قبر بود حتی لبه و لحد هم داشت حاجی سر زانوهایش را تکاند و بیرون امد بهت زده گفتم:

پناه بر خدا این مال کیه؟

لبخندی زد و گفت :

"پناه بر خدا نداره مومن قبر حقیر فقیر شیر علی سلطانی"

خیلی سعی کردم تعجبم را از او پنهان کنم با ترس و دلهره توی قبر نگاه کردم . خیلیکوچکتر از قد رشید او به نظر می رسید .

وقتی حاجی شهید شد پیکر بی سرش را همان جا دفن کردند و شگفتا که قبر برای پیکرش اصلا کوچک نبود.... .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: